EV, BEV, HEV, PHEV, FCEV – co to oznacza?
Rozwój elektromobilności znacząco poszerza gamę napędów elektrycznych na rynku. Aby lepiej zrozumieć różnice pomiędzy nimi, warto poznać kilka oznaczeń. Są to skróty takie jak EV, BEV, HEV, PHEV i FCEV. Dzięki nim możemy szybko rozpoznać, jaka technologia kryje się pod maską danego pojazdu i jaki jest stopień jego elektryfikacji.
W jaki sposób odczytywać skróty, które stosowane są w opisach pojazdów z napędami elektrycznymi? Zapraszamy do naszego krótkiego przewodnika po tych oznaczeniach.
EV (Electric Vehicles)
Najszersza kategoria obejmuje po prostu pojazdy elektryczne, oznaczane jako EV (Electric Vehicles). Są one definiowane jako konstrukcje, które do napędu wykorzystują wyłącznie energię elektryczną. Do tej grupy należą popularne elektryczne samochody i autobusy, ale także tramwaje, pociągi i trolejbusy, a nawet niektóre statki i łodzie czy samoloty. Również rowery i hulajnogi elektryczne czy inne urządzenia transportu osobistego zalicza się do typu EV. Wszystkie pojazdy elektryczne można zaklasyfikować jako zeroemisyjne.
BEV (Battery Electric Vehicles)
Jednym z typów pojazdów elektrycznych są rozwiązania, które do zasilania wykorzystują wyłącznie energię elektryczną zmagazynowaną w nadających się do ponownego ładowania bateriach. Intensywny rozwój technologii bateryjnych spowodował, że pojazdy tego typu stały się w ostatnich latach bardzo popularne. Postęp technologiczny zapewnił pojazdom bateryjnym (BEV) osiągi, które pozwalają im konkurować ze spalinowymi odpowiednikami.
HEV (Hybrid Electric Vehicles)
Mimo że zarówno w polskiej jak i angielskiej nazwie hybrydowych pojazdów elektrycznych (HEV – Hybrid Electric Vehicles) zawiera się termin „pojazd elektryczny”, hybrydy nie spełniają do końca założeń klasyfikacji. Oprócz napędu elektrycznego posiadają one bowiem także układ spalinowy, który napędza elektryczny silnik. Silnik ten pełni także rolę generatora energii, może także odzyskiwać energię podczas hamowania i przechowywać ją w odpowiednio przystosowanych akumulatorach elektrycznych, by następnie wspomóc układ napędowy. Rolę tych akumulatorów odgrywają najczęściej superkondensatory, rzadziej małe baterie. Pojazdy hybrydowe należą do grupy konstrukcji niskoemisyjnych – emitują one spaliny, jednak mają mniej negatywny wpływ na środowisko, niż rozwiązania w pełni spalinowe.
PHEV (Plug-in Hybrid Electric Vehicles)
Rozwinięciem koncepcji pojazdu hybrydowego są hybrydy plug-in (PHEV – Plug-in Hybrid Electric Vehicles), czyli dosłownie „podłączane” hybrydowe pojazdy elektryczne. Podobnie jak w przypadku pojazdów bateryjnych, hybrydy typu plug-in posiadają baterie, które – choć mniejsze niż w przypadku całkowicie elektrycznych wariantów – zapewniają znacznie większe możliwości niż superkondensatory czy relatywnie niewielkie akumulatory stosowane w standardowych konstrukcjach hybrydowych. Hybrydy plug-in mogą być podłączane do zewnętrznego źródła zasilania, takiego jak gniazdko elektryczne czy stacja ładowania, co pozwala im na dłuższe podróże wyłącznie na napędzie elektrycznym. Pojazdy PHEV również klasyfikujemy jako niskoemisyjne.
FCEV (Fuel Cell Electric Vehicles)
Pojazdy elektryczne z napędem na ogniwa paliwowe (FCEV – Fuel Cell Electric Vehicles) są najbardziej zaawansowanymi technologicznie typami pojazdów elektrycznych. Wyposażone są w ogniwo paliwowe, w którym dochodzi do procesu przekształcenia paliwa (najczęściej wodoru) w energię elektryczną. Jedynym produktem ubocznym reakcji jest skraplająca się para wodna. Konstrukcje FCEV posiadają, podobnie jak hybrydy plug-in, baterie, a energia w nich magazynowana generowana jest przez ogniwo paliwowe. Pojazdy napędzane wodorem są w pełni zeroemisyjne.