Cyfrowa mobilność w Mediolanie
Mediolan już od kilku lat znajduje się w czołówce rankingu inteligentnych miast w Europie. Największe miasto w północnych Włoszech wchodzi w nową fazę integracji technologii cyfrowych z przestrzenią miejską. Kluczowym obszarem w rozwoju inteligentnych miast jest sektor mobilności. Obszar ten w ostatnim czasie przechodzi falę cyfryzacji. Jak grzyby po deszczu wyrastają nowe, coraz bardziej innowacyjne usługi cyfrowej mobilności. Współdzielenie samochodów (carsharing), elektryczne hulajnogi i rowery stały się konkurencyjną opcją poruszania się po mieście, obok transportu publicznego i tradycyjnych usług, takich jak taksówki.
Czyste powietrze i brak uciążliwych hałasów na ulicach to wizja, do której dąży Mediolan – drugie co do wielkości włoskie miasto. Od lutego 2019 roku obowiązuje tam nowa Strefa Niskiej Emisji. W ramach walki z zatorami drogowymi i zanieczyszczeniem powietrza miasto jeszcze bardziej ograniczyło dostęp dla pojazdów z silnikami spalinowymi. E-mobilny transport jest kluczowym elementem strategii poprawy jakości życia w mieście. Opieranie się wyłącznie na czystszych pojazdach nie wystarczy jednak, aby zredukować wszystkie negatywne skutki tradycyjnego transportu. Niezbędne jest bardziej kompleksowe podejście. Mediolan zdecydował się wykorzystać cyfrowy świat, aby podróżowanie po mieście było łatwe, zrównoważone i wygodne.
Transport publiczny staje się coraz bardziej cyfrowy. Aplikacje dające możliwość sprzedaży biletów za pomocą urządzeń mobilnych i kont, zastąpiły tradycyjne bilety papierowe w większości włoskich miast. To smartfon staje się dziś głównym interfejsem między ludźmi a mobilnością.
Co ważne, poza transportem publicznym, w mieście współwystępuje wiele opcji mobilności dostępnych dla mieszkańców. Odpowiednia integracja wszystkich rodzajów mobilności zachęci i zwiększy korzystanie z transportu publicznego.
Mobilność osobista odgrywa tu fundamentalną rolę. W tym celu Mediolan zdecydował się wykorzystać rozwiązania cyfrowe. Pomysł polega na cyfrowej integracji publicznych i prywatnych opcji mobilności, od metra, autobusu i tramwaju, po współdzielone samochody, rowery, skutery i wiele innych. Planowanie podróży, przesiadanie się do transportu publicznego, rezerwacja pojazdu i wspólna jazda, a także płacenie za usługi, mają być możliwe w ramach jednej aplikacji, wyposażonej w mapę. Takie połączenie prywatnych usług na żądanie z transportem publicznym ma na celu zaspokojenie potrzeb użytkowników oraz zmniejszenie zatorów drogowych, a także – co nie mniej istotne – zanieczyszczenia powietrza.
Projekt cyfrowej i zintegrowanej mobilności w Mediolanie jest finansowany z unijnych krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności (NRRP) w ramach programu „Mobilność jako usługa” (MaaS, ang. Mobility as a Service). MaaS został specjalnie opracowany po to, aby zachęcić mediolańczyków do korzystania z transportu publicznego i zaoferować im alternatywę dla prywatnych aut. Taki model usług mobilności można przyrównać do usług cyfrowych integrujących oferty wielu usługodawców – takich jak np. YouTube dla wideo, Spotify dla muzyki, czy też Booking.com w turystyce.
Chociaż idea polega na integracji różnych środków transportu, w programie MaaS opiera się na transporcie publicznym jako podstawie tego systemu. Współdzielona mobilność ma uzupełniać system transportu publicznego, a nie zastępować go.
Więcej na temat „Mobilności jako usługi” znajdziesz tutaj: THE RISE OF MOBILITY AS A SERVICE, Warwick Goodall et al., Deloitte Review .
Obfitość nowych opcji mobilności nie będzie jednak stanowić wartości dodanej, jeśli wszyscy podróżujący nie będą mieli łatwego dostępu do oferowanych usług. Część mieszkańców miast to osoby, które mogą być mniej zaznajomione z technologią online, a przez to mieć ograniczony dostęp do oferowanych opcji przemieszczania się. Miasto powinno więc zadbać o to, aby cyfrowe i multimodalne środki transportu sprzyjały włączeniu społecznemu, tak, aby wszyscy mieszkańcy mogli w nich uczestniczyć.
Mediolan planuje pozostawienie opcji rezerwacji telefonicznej wszystkich dostępnych systemów współdzielonej mobilności. Dzięki temu osoby pozostające bez dostępu do Internetu nadal będą miały możliwość korzystania z oferowanych usług. Co więcej, mobilność cyfrowa może być również narzędziem do wyrównywania różnic społecznych i ekonomicznych w miastach. Pasażerowie mają możliwość wyboru spośród licznych opcji przemieszczania się i wybrać tę, która jest najbardziej optymalna dla ich potrzeb i preferencji.
Podejście cyfrowej mobilności stawia na pierwszym miejscu podróżujących. Przez to idealnie wpasowuje się w ideę miast zrównoważonych i przyjaznych dla mieszkańców, w których transport stanowi doskonale zintegrowaną sieć, dopasowaną do potrzeb mieszkańców. Cyfryzacja mobilności wydaje się być idealnym środkiem, wspierającym realizację koncepcji inteligentnych miast.
Dowiedz się też, w jaki sposób Barcelona przekształca się w inteligentne miasto.
W pewien mroźny, lutowy poranek 2021 roku na tor testowy w Bednarach w Wielkopolsce wjechał Solaris Urbino 15 LE electric. Następnie pojazd gościł w Norwegii, gdzie był testowany przez lokalnych przewoźników oraz pasażerów. Autobus elektryczny na testach? Zdradzamy kulisy!
Zupełnie inaczej niż ma to miejsce w przypadku pojazdów z napędem spalinowym, „tankowanie”, czyli ładowanie autobusu elektrycznego wymaga innej procedury.
